پرخوری عصبی (بولیمیا) چیست؟ علائم، تشخیص و راه درمان آن | سلامت

پرخوری عصبی آشفتگی در میل کردن است که در آن شخص ابتدا میزان بیشتری خوراکی می‌خورد و سپس با ایجاد استفراغ عمدی یا استفاده ملین یا مدر می‌کوشد از زیاد شدن وزن خود پیشگیری کند. این تقویت قادراست منجر به ایجاد پیامد حاد و جدی همانند کم آبی در بدن، مسائل در ریتم قلب و ضرر همیشگی به مری شود.

این مریضی زیادتر در نوجوانان یا بزرگسالان جوان دیده می‌شود اما احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد. در ایالت متحده آمریکا، محدوده ۱.۵ درصد از خانم ها و ۰.۵ درصد از آقایان به این مریضی مبتلا هستند.

علامت‌ها پرخوری عصبی:

همواره بر اساس گفته‌های موسسه ملی تندرستی، این مریضی با پرخوری‌های مکرر شناخته می‌شود که همواره با پاکسازی همراه است.

در طول دوره‌های پرخوری، مریض حس می‌کند کنترل خود را بر روی خوراکی میل کردن از دست داده است. به همین خاطر احساس شرمندگی، گناه یا ناراحتی خواهد داشت وتلاش می‌کند رفتار خود را از نظر دیگر مردم مخفی کند. برای جبران چنین رفتارهایی، مریض تلاش می‌کند پاکسازی‌های ضروری را انجام دهد. این پاکسازی همواره در برگیرنده استفراغ عمدی، مصرف ملین‌ها و تمرینات ورزشی شدید است. چنین کارهایی همواره تنها بعد از نوبت‌های خوراکی بزرگ رخ نمی‌دهد بلکه شخصتلاش می‌کند این کارها را بعد از یک میان نوبت نیز انجام دهد. مردمی که مبتلا به پرخوری عصبی هستند امکان پذیر است از اضافه وزن خود بترسند. آن‌ها فکر می‌کنند خیلی سنگین تر از وزن واقعی خود هستند.

از آنجایی که مردم مبتلا به این مریضی اکثر وزن نرمال و طبیعی دارند، تقویت آن‌ها امکان پذیر است توسط دیگر مردم قابل شناسایی نباشد.

بر اساس مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۲، محدوده ۶۵ درصد از مردمی که مبتلا به پرخوری عصبی بودند وزن طبیعی داشتند و تنها ۳.۵ درصد از آن‌ها گرفتار اضافه وزن شده بودند. دوستان و اعضای خانواده امکان پذیر است متوجه این موضوع شوند که مردم مبتلا به پرخوری عصبی بعد از استفاده نوبت‌های خوراکی به دستشویی یا حمام می‌روند.

پدرومادر بچه های که دارای این آشفتگی هستند نیز امکان پذیر است متوجه ناپدید شدن حجم خیلی بیشتری از خوراکی ها شوند. علامت دیگر این مریضی، تلاش مکرر مردم برای کم شدن وزن است. علامت‌های فیزیکی آن شامل اسیب به دندان و لثه، زخم در دهان، سیکل قاعدگی نامنظم و ضربان قلب غیر عادی است.

علت ها ایجاد پرخوری عصبی:

هنوز نمایان نیست چه چیزی سبب ایجاد آشفتگی پرخوری عصبی می‌شود اما عاملهای فرهنگی، روانی و ژنتیک قادراست اثر باارزشی در ایجاد آن بازی می‌کند.

وجود مسائل روانی همانند فقدان اطمینان به نفس و رفتارهایی نظیر رژیم خوراکی سخت قادراست ریسک پیشرفت این آشفتگی را تا حد بیشتری زیاد شدن دهد. ریسک زیاد شدن پرخوری عصبی در مردمی که مادر یا خواهرشان از آن رنج می‌برند نیز وجود دارد. خانم ها نیز به دلیل فشارهای فرهنگی امکان پذیر است به لاغر شدن روی بیاورند.

تشخیص پرخوری عصبی:

تشخیص پرخوری عصبی بعد از معاینه،آزمایش خون و ادرار و ارزیابی روانی انجام می‌شود. در آزمایش خون و ادرار دکتر کارشناس به دنبال تعادل الکترولیت‌ها یا کم آبی خواهد بود. همینطور تحقیق قلب، ریه‌ها و استخوان‌ها نیز انجام می‌شود.

از آنجایی که پرخوری عصبی به عنوان یک مریضی روانی در دید گرفته می‌شود دکتران از استانداردهای موجود در DSM مصرف می‌کنند. این راهنما بیان می‌کند که به منظور شناسایی مردم مبتلا به پرخوری عصبی، بایست یک شخص دوره پرخوری و پاکسازی را حداقل به مدت یک هفته و دوره وقتی سه ماهه داشته باشد.

عاملهای ریسک:

خانم ها زیادتر از آقایان دربرابر دچار به این آشفتگی قرار دارند. بر اساس یافته‌های مرکز تندرستی خانم ها، محدوده ۸۵ تا ۹۰ درصد از بیمارانی که به پرخوری عصبی مبتلا می‌باشند، خانم هستند. اما این آشفتگی در آقایان نیز قادراست وجود داشته باشد. آشفتگیات وابسته با میل کردن در میان ورزشکاران همانند ژیمناست‌ها، دونده‌ها و کشتی گیران زیادتر رایج است.

معالجه پرخوری عصبی چیست؟

غلبه کردن بر پرخوری عصبی به دید فرایند سختی می رسد زیرا بیماران به سیکل میل کردن و پاکسازی پایبندند. به همین خاطر عدم موفقیتن چنین سیکل ای خیلی سخت خواهد بود به ویژه اگر معالجه به درستی انجام نشود. به طور کلی محدوده یک سوم از بیماران خوب شدن می یابند و یک سوم از آن‌ها همانگونه که قبلا بوده‌اند باقی می‌نظیر.

یک سوم از بیماران نیز در طول وقت بدتر می‌شوند. معالجه پرخوری عصبی شامل ترکیبی از روان معالجه ای، مصرف دارو، آموزش غذا‌ای و گروه‌های حمایتی است. مشاوره نیز امکان پذیر است دربرگیرنده معالجه‌های رفتاری شناختی یا خانواده معالجه ای باشد.

معالجه رفتاری شناختی نیز به منظور آموزش مردم برای شناسایی رفتارها و فکرها پرریسک مورد مصرف قرار می‌گیرد.

خانواده معالجه ای نیز برای مردم جوان یا بچه های که مبتلا به این مریضی هستند مصرف می‌شود. خانواده معالجه ای بر روی پشتیبانی خانواده و پدرومادر تکیه دارد.

گروه‌های حمایتی برای مردمی که مبتلا به پرخوری خفیف هستند و مسائل تندرستی دیگری ندارند سودمند است.بعضی از مردم امکان پذیر است برای دنباله معالجه خود از مراکز موجود یاری بگیرند.داروهای ضدافسردگی نیز برای معالجه هر گونه افسردگی یا نگرانی وابسته با پرخوری عصبی تجویز می‌شود.

کارشناس غذا نیز قادراست در پیشرفت رژیم خوراکی سالم و خوب شدن عادت‌های میل کردن به شخص یاری کند.برای بیمارانی که وزن خیلی اندکی دارند، کارشناس غذا برنامه ای را برای بازگشت به وزن نرمال و طبیعی ایجاد می‌کند.

بعضی از اوقات امکان پذیر است مریض برای تصحیح عدم تعادل الکترولیت‌ها در بیمارستان بستری شود. البته طول بستری شدن تنها یک یا دو روز است. خانواده یا دوستانی که متوجه علامت‌های پرخوری عصبی در یک شخص می‌شوند بایست هر چه سریع تر او را نزد دکتر کارشناس ببرند.